Dalyan'dan Ayrılırken

İşte tam da paylaşımlık bir deneyim, bir yazı...

dalyandanayriliyoruz.biz çok keyifle ve severek, Serdar ile birlikte ortaya çıkardığımız bir proje oldu. Yaklaşık iki yıl Dalyan’da yaşayıp, bir düzen kurup sonrasında da çeşitli nedenlerle Dalyan’dan ayrılmaya karar verince ortaya çıkan bu çalışma bizim için manevi olarak hedeflerinin çok da ötesine geçerek tamamlandı.

Ağustos sonu başlayıp Ekim sonunda taşınmamız ile biten bu  projede idealimiz, Dalyan’dan sırt çantalarımızı alıp, ayrılmaktı. Fiziksel olarak bu hedefe ulaşamadık, ama bu hedef diğer edinimlerin gölgesinde kaldı J

Öncelikle Dalyan’da nasıl yaşadık?

Dalyan’da olabildiğince minimal ama bir o kadar da keyifli bir yaşam sürüyorduk. Evi kurarken hem ekolojik nedenlerle hem de hareket kabiliyetimizi kısıtlamaması için önceliğimiz ödünç almak, paylaşmak ve ikinci el eşya kullanmak oldu. Çok şanslıydık ki bizimle aynı zamanda ve eşyalı bir eve taşınan arkadaşlarımızdan beyaz eşyalarını ödünç almıştık, aynı zamanda çocuklarının tek kişilik yatak somyalarını da divan şeklinde kullanarak koltuk ihtiyacını da hallettik. Balkon için gerekli masayı ve set üstü ocağı da ikinci el aldık.

Geriye kalan mobilyaları da özene bezene Ikea’dan tamamladık. Tamam dünyanın bir ucundan geliyorlar ama ben o kutulama işine hayranım! Nasıl bir kafadır bu, en az yer kaplayacak ve en güvenli taşınacak şekilde kutulamayı nasıl da güzel beceriyorlar!

Bir de kitabı, defteri, hobisi, ıvırı zıvırı derken yine ağzına kadar doluyor işte ev dediğin! Dikey bahçeler, şarap şişelerinden aydınlatmalar vb ile projesi, malzemesi bol bir hayat işte :)   

Peki eşyalarımızı ne yaptık?

Ödünç olan eşyaları zaten geri verecektik. Kalan eşyaları Akdeniz bölgesinden Marmara bölgesine taşımaya kalksak, hem ekolojik değildi, hem de taşırken yıpranacaklardı. Orada hemen ev kurma niyetimiz de yoktu, eşyaları bir depoya koysak kullanılmadan eskiyeceklerdi. Biz de dedik ki
Eşyalarla bağımızı zayıf tutalım,

Eşyaları kendimize yük etmeyelim,

Hareket kabiliyetimizi kısıtlamayalım,

Eşyaları taşımak bize maliyet getireceğine, taşınma maliyetimizi onlar karşılasın.

Böylece dalyandanayriliyoruz.biz fikri şekillendi. Öncelikle blog’da bütün eşyaları listeledik. Zaten bir çok mutfak gereci ve mobilya sahiplerini kısa sürede buldu.

Kıyafetler ve diğer bazı ürünler için fiyatını sen belirle dedik, bu kısımda pazarlık yoktu ve bizim için çok heyecan verici bir deney gibiydi. Kimin, neye, neye göre, ne fiyat biçtiğini görmeyi amaçlamıştık. Eşya 5 lira ya da 50 liralık bir eşya olabilirdi ama fiyatı belirleyen tek faktör almak isteyen kişinin o eşyaya ne kadar değer biçtiği idi. Bu kısımda insanlar genellikle çok zorlandılar. Karşılarında bir satıcı yoktu, 1 kuruş deseler alacaklardı. Burada, malzemenin kalitesine göre hakkı neyse veren oldu,  yiyecek takası ile eşya alan oldu, çok ucuza kapatan oldu, hakkından fazlasını veren oldu. Zor oldu, ama yine de birisi onlara almak istedikleri eşyanın fiyatını söylemedi ve belki de ilk kez dolaysız olarak fiyatı onlar belirlediler J

Fethiye'ye uğurladıklarımız

Son gün Fethiye’den bir kadın grubu geldi, iğneden ipliğe, tabak çanaktan bisiklet kilidine geri kalan ne varsa topladılar. Biz bunların hepsini alalım, kimin işine ne yararsa paylaşırız dediler. Ne de güzel dediler, sanki onlar gelmese toplanma işi bitmeyecekti. Kolileyip, kolileyip indirdiler.

En son gün kalan bir kaç parça eşyayı da kapının önüne koyduk. Bir gece dışarıda kaldılar, kimse almamış. Sabah onların da taliplileri çıktı.

Battaniye, yorgan vb kışlık sıcak tutacak malzemeler, Suruç’takileri ısıtmaya gitti. Bir çalışma masası, bir öğrenciye hediye gitti. Kitaplarımın bir çoğu kargoyla freecycle grubuna gitti. Bazı baharatlar vb. yemek malzemeleri en çok yemek yapan arkadaşımıza, doğal deterjan malzemeleri bu işlerle uğraşan bir arkadaşa, diğer bazı özel eşyalar da yine yakın arkadaşlara dağıldı. 

Taşınmalarda ne kadar çok eşya çöpe gider bilen bilir. Ama öyle bir taşınma, öyle bir toplanmaydı ki bizimkisi neredeyse geri dönüşüm için sakladığım cam şişelerden başka hiçbir şey çöpe gitmedi. Her şey sahibini buldu.

Hem de bu sayede Dalyan’da o zamana kadar tanımadığımıza hayret ettiğimiz birçok yeni insan tanıdık, hatta öyle ki edindiğimiz yeni arkadaşlar bizi yolumuzdan geri çevirecek gibi oldular J

O yüzden şimdi diyoruz ki bir yere taşınmaya niyet edersek, ilk işimiz, “.......’ya geliyoruz.biz” diye bir sayfa açıp ihtiyaçlarımızı o bölgeden bulmak ve bölgede sosyal ağımızı kurmak olsun. Her yer dostlukla, her şey paylaştıkça güzel.

Dalyan’a, dostlara selam olsun.

Nurdan, Mayıs 2015